A S Y A
Y Ü Z Y I L I N D A
E J D E R
&
H İ L Â L
14
18.
Ev işlerinde kullanılmaya mahsus kendinden elektrik motorlu elektro-mekanik cihazlar
19.
Nikel cevherleri ve zenginleştirilmiş nikel cevherleri
20.
Üzümler
21.
Tarifenin başka yerinde belirtilmeyen veya yer almayan gıda müstahzarları
22.
Diğer metal cevherler ve zenginleştirilmiş diğer metal cevherleri
23.
Tarım ürünlerinin hasat ve harman edilmesine mahsus makina ve cihazlar
24.
Telefon cihazları; ses, görüntü veya diğer bilgileri almaya veya vermeye mahsus diğer cihazlar
25.
Sular (mineral sular ve gazlı sular dahil) ve alkolsüz diğer içecekler
Tablo 2’de A Grubu’nda yer alan ürünler Türkiye’nin söz konusu
pozisyonlarda Çin’e yaptığı ihracatın hacmine göre çoktan aza doğru
sıralanmışlardır. Bu listeyi ana başlıklar altında aşağıdaki şekilde
sınıflandırmak da mümkündür:
A Grubu
Gıda ve
İçcecekler
Tekstil ve giyim
ürünleri
Makinalar
Otomotiv
Tabii
Kaynaklar
Diğer
Üzüm
Kürkler
Tıpta, cerrahide, dişçilikte
ve veterinerlikte
kullanılan alet ve cihazlar
Motorlu taşıt
aksam, parça ve
aksesuarları
Nikel
cevheri.
Seramik ve cam
sanayinde
kullanılan
boyalar.
Hurma, incir,
Pamuklu
mensucat
Ev işlerinde kullanılan
elektrikli cihazlar
Araçların iç ve dış
lastiği için
mensucat
Sünger taşı,
zımpara
taşı.
Spor veya açık
hava oyunlarına
mahsus eşya ve
malzeme.
Çikolata ve
kakao içeren
diğer gıdalar
Pamuk ipliği ve
pamuk
döküntüleri
Tarımda kullanılan
makina ve cihazlar
Kauçuktan dış
lastikler
Zeytinyağı
Deri ve köseleden
giyim eşyası
Telefon ve kayıt cihazları
Gıda ve içecekler alanında üzüm önemli bir potansiyel sunmaktadır. Tüm
dünyaya 2015 yılında 570 milyon dolarlık üzüm ihraç etmiş olan Türkiye’nin
Çin’e ihracatı ise sadece 888 bin dolar seviyesinde yer almıştır. Buna karşılık
son beş yıldır Çin, üzüm alımını yılda ortalama % 17 artırmaktadır. Ülkede
üretilen üzümün büyük bir kısmı Çin’in hızla gelişen ve yılda % 18,5’lik bir
büyüme oranına ulaşmış olan şarap endüstrisi için kullanılmaktadır. İncirde
de benzer bir durum söz konusu olup, Türkiye’nin bu ürünlerde Çin’e
ihracatını yılda ortalama % 33 oranında artırıyor olması olumlu bir gelişmedir.
Zeytinyağı, Türkiye’nin Çin’e ihracat konusunda uzunca bir süredir hedef
olarak belirlediği bir ürün olmakla beraber, halen Çin kentlerindeki
süpermarketlerin raflarında İtalyan, İspanyol ve Yunan zeytinyağlarının
egemen durumda olduğu görülmektedir. Türkiye, halen toplam zeytinyağı
ihracatının sadece % 4,7’sini Çin’e yapmaktadır. Her ne kadar Çin mutfağında
zeytinyağı kullanılmasa da, refah seviyesi artan Çin tüketicisinin Batı
mutfaklarına ilgisi artmakta ve buna bağlı olarak zeytinyağına talep de
artmaktadır. Zeytinyağına talep sadece bireysel tüketicilerden değil, esas
olarak restoranlardan gelmekte ve yıllık bazda % 13’in üzerinde büyüyen olan
Çin’in restoran sektörü talep için önemli bir kaynak oluşturmaktadır.
